Alternatywne sposoby pracy z psem lękliwym

Na psychikę psa wpływa sporo różnorodnych czynników. Jak poradzić sobie z lękiem u psa?

Bardzo istotne są geny, które zwierzę odziedziczyło po rodzicach (lub dalszych przodkach). Jeżeli były to zwierzęta lękliwe, jest spora szansa,że takie skłonności będą występować u ich potomstwa. Może to być ogólna nieufność lub strach przed określonymi czynnikami środowiskowymi (np. głośnymi dźwiękami).

Kolejnym ważnym aspektem kształtowania się psychiki jest ciąża oraz okres tuż poporodowy. Silny lub długotrwały stres matki może negatywnie wpłynąć na późniejsze zachowania psów. Najprawdopodobniej będą bardziej emocjonalne, szybciej ulegać
ekscytacji i nerwowo reagować na nieprzewidziane sytuacje.

Dalszym czynnikiem kształtującym psychikę psa jest okres socjalizacji i habituacji. Ważne, by w tym czasie zwierzę poznało odgłosy, przedmioty i istoty, z którymi przyjdzie mu się spotykać w życiu dorosłym. Po pewnym czasie psy nabierają naturalnej tendencji do unikania ryzyka, a wszystkie nieznane bodźce środowiskowe mogą wywoływać u nich lęk. Przyczyną fobii może oczywiście być traumatyczne doświadczenie. Czasem jest to na tyle niepozorne zdarzenie, że mało spostrzegawczy opiekun nawet nie zauważy, co wywołało lęk u jego pupila. A skoro już jesteśmy przy właścicielach, nie można pominąć ich wpływu na emocje psa. Niestety, bardzo często opiekun zamiast być wsparciem dla wystraszonego czworonoga, swoim spokojem dawać mu do zrozumienia, że nie ma czego się obawiać, działa bardzo emocjonalnie. Tym samym wzmacnia zachowania, których chciałby uniknąć.

Innym częstym błędem jest nadopiekuńczość. Przez nią zwierzę nie potrafi samodzielnie radzić sobie z napotkanymi problemami i w efekcie potrzebuje ciągłego wsparcia ze strony człowieka, a bez niego zaczyna panikować. Niezależnie od przyczyny, lęk ma tendencję do eskalowania. Zwierzę zaczyna bać się coraz to nowych rzeczy, osób lub dźwięków. Z czasem może stać się podłożem zachowań agresywnych. Pies wyładowuje w ten sposób swoje emocje. Uczy się, że zachowania dystansujące (warczenie, szczekanie, rzucanie się na smyczy) w efekcie przynoszą zwiększenie dystansu między nim a potencjalnym zagrożeniem (efekt odciągania przez właściciela lub odejścia osoby/zwierzęcia, które wywołało lęk, a zostało „nastraszone”).
Dlatego warto podjąć się pracy nad zmianą zachowania psa, zanim problem narośnie, zamiast czekać, aż sam zniknie.

Jak radzić sobie z lękiem u psa i jak z nim pracować? Odpowiedź znajdziesz czytająć  cały artykuł, który opublikowany został w numerze 5/2016 - możesz go zamówić w naszym e-sklepie - klikając TU...